Wat voel ik me bevoorrecht dat ik Spanje weer kan bezoeken! Na een paar dagen intens genieten van Spaanse temperatuur en cultuur met invloeden van diverse volkeren uit het verleden, neem ik de boemeltrein naar Barcelona, waar ik het Picasso Museum ga bezoeken!
Onderweg ontmoet ik een accordeonist die met zijn instrument – waarin een compleet orkest verborgen blijkt te zitten – ons als reizigers amuseert met zijn luchtige muziek. Een klein meisje begint spontaan te dansen! In Barcelona komen we aan op het station dat zich onder de grond bevindt, met de grote massa kruipen we als mollen de trap op naar boven. Bovengekomen op de Ramblas moeten we eerst even wennen aan het felle zonlicht dat ons verblind. Even later loop ik vanaf de Ramblas richting het Picasso Museum en sla na een tijdje de hoek om naar het stadhuisplein waar een man – die zich van boven tot onder in oranjerood gehuld en geverfd heeft – via zijn act en op de grond uitgestalde foto’s duidelijk maakt dat ook hij een dier is nét als een stier!
Dan passeer ik het imposante stadhuis van Barcelona waar een spandoek een warm welkom gebaar maakt met de tekst “refugees welcome”! Geeft mij een thuisgevoel, ik besef dat het bijna een jaar geleden is dat de stad Weert – waar ik woon – en inmiddels ook met vluchtelingenkinderen werk, ja zei tegen 1000 vluchtelingen!
Verderop aan de andere kant van het plein staat een grote groep Turken met vlaggen en uitgeprinte teksten! Hun boodschap is duidelijk, ze gaan voor de vrijheid! Zoemende camera’s en een activist die allen toespreekt laat ik even daarna achter als ik de hoek omsla en langzaam het volgende plein nader waar 2 motoragenten een slapende muzikant wakker maken en sommeren om aan de kant van het plein te gaan liggen uitrusten bij zijn gitaar! Vanuit zijn relaxte houding beantwoordt hij de agenten en staat even later op om zich bij zijn gitaar weer neer te vleien. ik loop verder en tref in de volgende straat een man met een “typisch Griekse kop” die zittend op straat gedroogd fruit en zaden aan het sorteren is….!
Bij een steiger naast een groot stuk wit karton knielt een man neer in werkkleding met zijn hoofd gebogen naar de grond, op het karton in grote letters een tekst met de mededeling dat hij geen brood kan kopen voor zijn 2 dochters omdat hij geen werk heeft en vraagt om liefde van God en compassie van de medemens…..!
Vlakbij het Picasso Museum valt mijn oog op nog een schrijnende situatie; bij een gesloten pharmacia liggen 2 zwervers, man en vrouw te slapen. Een jong gezin zit ernaast lekker van hun ijsje te genieten…..!
Natuurlijk kleurt ook “deze kant van het straatleven” Barcelona!
Reizend met mijn camera spot ik zoveel in binnen- en buitenland! Ik vertaal mijn voetsporen naar woord en beeld en deel mooie en bijzondere verhalende beelden. Deze keer laat ik een dag uit de straatcultuur van Barcelona zien, want ook dít is cultuur van het moment, naast overigens de fantastische tentoonstelling in het Picasso Museum die mij zeker niet onberoerd laat!
Een aanrader overigens voor diegene die Barcelona bezoeken!
Ciao